วันพฤหัสบดีที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

กิจกรรมที่2 : การสร้างสัมพันธภาพ

เราเป็นคน  ไม่มีเหตุผล  !! ลองฟังก่อนสิ



ามจริงแล้วการได้รู้จักเพื่อนๆตามบล็อกต่างๆ ก็ใช้เวลามานานหลายวันแล้ว
แต่วันนี้เราเพิ่งจะได้แวะมาเขียนบทความอย่างไม่เป็นทางการซะเท่าไหร่
แต่ก็มีอะไรจะมาบอกทุกคนด้วยแหละ

               เอ๊!! แต่ก่อนจะบอกนะ เราว่าทุกคนย่อมมีสไตล์เป็นของตัวเองไม่มากก็น้อย ใช่มั้ยเอ่ย ?
เอาเป็นว่าเริ่มกันดีกว่า
                พี่ใจ : ตามจริงเราเคยเห็นพี่ใจตัวจริงแล้วแหละ แต่ก็ยังไม่มีโอกาสได้พูดคุยกันสักเท่าไหร่ ในรูปภาพโปร์ไพล์ของพี่ใจถือกล้องถ่ายรูปด้วย คงชอบถ่ายรูปไม่น้อยเลย ส่วนบล็อกของพี่ใจก็ดูเรียบง่าย สบายตาดีค่ะ บทความก็น่าสนใจอีกด้วย ^^

                พี่แจ๊ค : เราก็รู้จักกันอยู่แล้ว ตามจริงก่อนสร้างบล็อกของเราครั้งแรกก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มยังไงดี แต่พอพี่แจ๊คไปแนะนำในกระดานเสวนาแล้ว ก็เลยมาลองอ่าน ลองทำ ศึกษาไปเรื่อยๆ ก็พอทำได้บ้าง ต้องขอบคุณมากเลย แต่พอเราได้เข้าไปดูบล็อกของพี่แจ๊คแล้วก็รู้สึกว่าพี่แต่ง-จัดบล็อกได้ดีเลย ตัวหนังสือชัดเจน ง่ายกับการอ่าน มีแต่งกลอน กวีเป็นของตัวเองด้วย 555 แล้วก็ไม่พ้นเรื่องการกินอยู่ดีเน๊อะ(กองทัพต้องเดินด้วยท้อง ฮ่าๆๆ) โดยรวมก็ Ok ค่ะ

                มายด์ : ก็รู้จักเป็นครั้งแรก แต่ส่วนมากไม่ค่อยได้คุยกันสักเท่าไหร่ ก็.. ด้วยความเป็นผู้ชายเราก็ไม่รู้จะทักทายยังไง ก็เอาเป็นว่าเราเป็นมิตรกับทุกคนได้ ชัวร์ 55+ อีกอย่างเราว่าการได้เข้าไปทักทายเพื่อนในบล็อกอย่างของมายด์ ก็รู้สึกว่าบทความบางบทความอ่านเข้าใจง่ายดี แต่งบล็อกใช้ได้ รูปภาพ สีสันดูทึมๆ แต่ก็แฝงไปด้วยความหนักแน่น (ก็ด้วยความเป็นผู้ชายไงเราก็คาดว่าน่าจะประมาณนี้) แต่เราค่อนข้างชอบภาพพื้นหลังของมายด์มากเลย

               น้องมิมิว : เหมือนกับว่าเราจะอยู่ชั้นเดียวกันรึเปล่า แต่ดูเดือน และพ.ศ.เกิดแล้ว เราค่อนข้างจะห่างกันเยอะเลย จากที่รู้จักกันคร่าวๆ ทางเว็บ แล้วได้เข้ามาดูบล็อกของมิมิวนี่แหละ พี่ว่ามิมิวแต่งบล็อกเก่งดี ดูน่าสนใจดี อาจเป็นเพราะสีสันสดใส มีภาพกิจกรรมเป็นภาพพื้นหลัง ก็ดีเลย มีความคิดสร้างสรรค์ดีมากนะ

               เราว่าการรู้จักกันใครสักคนก็เหมือนกับการเดินทาง ไม่ว่าจะนั่งรถ ลงเรือ ขึ้นเครื่องบิน หรืออยู่กับที่นั่น การสร้างสัมพันธภาพก็จะไม่เป็นเรื่องที่ยากอีกต่อไป เพราะการเดินทางก็เหมือนการก้าวไปทำความรู้จัก พบปะผู้คนได้อีกมากมายอย่างไม่น่าเชื่อ

               แต่เราว่าเราจะสามารถรู้จักผู้คนมากกว่านี้และผ่านบล็อกนี้ได้อีกเท่าตัว หวังว่าการเข้าร่วมกิจกรรมนี้ตั้งแต่ต้น จะทำให้เรารู้จักทุกคนไม่มากก็น้อยนะ  >> เพราะตอนนี้รู้จักแค่4-5 คนเท่านั้นเอ




 ฝากบทเพลงทิ้งท้ายไว้ซะหน่อย 
                                                                        


          

กิจกรรมที่4 : เข้าใจตนเอง



ข้อค้นพบ : บางทีบางเหตุการณ์ก็ทำให้เรามีความรู้สึกขี้น้อยใจ


วิธีแก้ไข :   1.มองโลกในแง่ดีให้มากๆ (ไม่สู้ ไม่หนี ทำดีเรื่อยไป)
                    2.ต้องนั่งสมาธิให้มากขึ้น สาเหตุที่ทำให้น้อยใจเพราะขาดการนั่งสมาธิอย่างสม่ำเสมอ
                    3.หายใจเข้าลึกๆ ฟังธรรมะให้มากๆ แล้วเราจะสอนตัวเองเป็น จะได้มีกำลังใจ
                    4.พยายามพูดคุยกับคนรอบข้างให้เยอะๆ เพราะเราจะได้ไม่ต้องไปรู้สึกน้อยใจคนโน้น ชังคนนี้ แต่เราจะรักคนรอบข้างให้มากขึ้นดีกว่า


ตั้งเป้าหมาย : เราอย่าเป็นคนขี้น้อยใจเด็ดขาด เพราะนอกจากตัวเราจะไม่มีความสุขแล้ว เรายังมีความ ทุกข์เพิ่มขึ้นอีกด้วย เน้นว่า "ต้องนั่งสมาธิเพิ่มขึ้นด้วย"


ขอขอบคุณ : http://www.klonthaiclub.com/index.php?topic=16858.0  (รูปภาพ)




ข้อค้นพบเวลาแม่จะใช้อะไรมักจะมีคำนี้ (เดี๋ยว) ...  เคยมั้ย ?

วิธีแก้ไข : 1.ให้รีบทำทันทีเวลาแม่ใช้ (แม่จะได้ไม่พูดซ้ำๆ บ่อยๆ แล้วเราจะได้ไม่เบื่อเวลาแม่ย้ำ)
                    2.ต้องให้ความสนใจแม่เป็นพิเศษมากกว่าการดูโทรทัศน์ เล่นเกม (ตอนแม่สั่ง/ใช้ให้ทำงาน)
                    3.คิดไว้ว่ามีแม่คอยสั่ง-ใช้-บอก ดีกว่าไม่ใครมาคอยบอกนะ
                    4.ทำเพื่อแม่ให้มากๆ แม่จะได้ไม่เหนื่อย

ตั้งเป้าหมาย : ต่อจากนี้เวลาแม่สั่งให้เราทำอะไรแล้วจะรีบทำทันที จะไม่เดี๋ยวอีกแล้ว เพราะไม่อยากให้แม่เหนื่อยเพราะเราเพียงเรื่องเล็กน้อยเลย

ขอขอบคุณ : http://www.baannungsuea.com/talk_detail.php?id_talk=5  (รูปภาพ)

กิจกรรมที่6 : เธอเป็นคนดีจองฉัน

ข้อดีของบุคคลที่เรารู้จัก


พ่อ : ถึงแม้ว่าพ่อจะเสียชีวิตแล้ว แต่สิ่งที่เราสัมผัสได้ถึงพ่อคือ พ่อมีความอดทน มีความรับผิดชอบ เป็น
ทหารที่มีวินัยในตัวเองสูงมาก แล้วพ่อก็เป็นคนที่รักสะอาดอีกด้วย แถมยังมีน้ำใจ


แม่ : แม่เป็นคนที่มีความอดทนมากๆ แม่คอยเป็นแบบอย่างที่ดีให้เราเสมอ สำหรับฉันแล้ว แม่เป็นคนมีน้ำใจ
ชอบช่วยเหลือคนรอบข้าง แม่.. ทำเพื่อให้คนรอบข้างมีความสุข และแม่ก็บอกฉันเสมอว่า "ยิ่งให้ยิ่งได้"
คือเราจะได้รับสิ่งดีๆ จากคนที่เราปรารถนาดีกับเขาตอบแทนกลับมาเองโดยไม่รู้ตัว


สณ.พี่เต้ย (พี่ชาย) : เป็นคนที่คอยให้กำลังใจน้องเสมอ คอยมอบแต่สิ่งดีๆให้ แม้บางครั้งพี่จะดุหรือคอย    
ว่าก็ตาม แต่เรารับรู้ได้ว่า ทำไปเพราะรัก และเป็นห่วง โดยเฉพาะเวลาเราทำเรื่องผิดพลาด ก็คอยเตือยเราเสมอ    


คุณยาย :  ยายเป็นคนอัธยาศัยดี ตอนเรายังเด็กยายชอบเล่านิทานให้ฟัง และชอบพูดเรื่องตลกๆ ให้เรา        ที่ดีที่สุดคือยายเลี้ยงเราได้ดีมากๆ


ป้านิด : ป้านิดเป็นคนน่ารักมาก แรกๆด้วยความที่เราเป็นเด็กทำให้เราไม่กล้าที่จะพูดคุย แต่พอป้านิดโทร              
มาหา ถามเรื่องน้ำท่วม ทำให้เรามีความรู้สึกว่าป้านิดใจดีมากๆ เพียงแค่เราเปิดใจคุยกับป้าจริงๆ 
ด้วย ทำให้เราคุยอย่างยิ้มหน้าบานเลย ^^


พี่ผึ้ง : เป็นพี่ที่เวลาเรามีปัญหาอะไรเราก็จะเล่าให้พี่เขาฟัง และเป็นผู้ฟังที่ดีมากๆ คอยช่วยเหลือให้คำ
ปรึกษาอย่างเต็มที่ มีอะไรดีๆ พี่ผึ้งก็คอยแนะนำตลอดๆ มองโลกในแง่ดี


พี่รัตน์ : เป็นพี่ที่ขยันมาก และมีความเมตตากับน้องๆ และคนรอบข้างเสมอ(ใจดีมาก) เป็นคนใจกว้าง


พี่อุ่น : เป็นพี่ที่มีความเป็นผู้นำในตัวเอง และเป็นผู้นำที่ดี เป็นคนที่คิดไว ทำไว แต่ก็คิดงานอย่างมีระบบ  
เป็นขั้นเป็นตอน และก็มีอะไรๆก็แบ่งปันของต่างๆนานาให้เราเสมอ


เจ๊อุ๊ : เจ๊เป็นคนที่สอนให้ทำงานบ้านเป็นตั้งแต่เด็กๆ สอนให้รู้จักสู้ชีวิต และบางครั้งสิ่งที่เจ๊สอนเจ๊จะดุไป
บ้าง  จนทำให้เรากลัว แต่เจ๊ก็รักเรามาก เรารู้ แล้วสิ่งที่เรากลัวเจ๊นั้น มันทำให้เรามีแรงผลักดัน ฮึดสู้กับสิ่งที่บั่นทอจิตใจได้จริง จนทำให้เรามีกำลังใจที่เข้มแข็งจนถึงวันนี้ [อยากพูดให้เจ๊ฟังทุกวันเลย]


เจ๊ทิพย์ : เจ๊เป็นคนใจเย็นมาก ละเอียดในการทำงาน เป็นคนรักสะอาดในการทำงานบ้านมากๆ จนทำให้
ตาลอึ้ง! เพราะทำทุกซอกทุกมุมจริงๆ


โอ๋เล็ก : เป็นคนใจเย็น หนักเบาเอาสู้ ทำให้คนอยากที่จะร่วมงานด้วย และโอ๋ก็ไม่เคยบ่นอะไรให้ได้ยินเลย
สักครั้ง


อ้อม : เป็นคนที่เสียสละ ไม่เคยเห็นอ้อมบ่น ว่า นินทาใครให้ได้ยินเลย เป็นคนที่มองโลกในแง่ดี มีหลักการ -
สอนเลขเราเข้าใจ


พิม : เป็นคนที่ไม่หวงความรู้ ไม่เห็นแก่ตัว ชอบช่วยเหลือเพื่อนๆ แม้บางครั้งพิมต้องลำบากก็ตาม (นับถือ
น้ำใจ)


กิ๊ฟ : เป็นคนที่มีอะไรก็แบ่งปัน ทำให้เรารู้ว่าถ้าไปไหนแล้วมีเพื่อนคนนี้เราจะไม่อดตายอย่างแน่น้อย เพราะ
เพื่อนคนดีมีแต่ให้จริงๆ และเป็นคนเข้าใจในความรู้สึกของเรา บางทีทำให้เรารู้สึกทิ้งเขาไม่ลง


พี่อาร์ม : ดูเป็นคนมีความมุ่งมั่น กล้าแสดงออกมากมาย ตลกๆ แต่แฝงด้วยประสบการณ์ชีวิตที่มีสาระมากๆ


หลิน : เป็นคนที่เป็นสุภาพบุรุษมาก เท่าที่เคยเจอมา ให้เกียรติผู้หญิง เป็นเพื่อนที่ดีไว้วางใจได้




ประสบการณ์จากกิจกรรมครั้งนี้ : การที่เรารู้จักข้อดีของคนรอบข้างแล้ว ทำให้เรานำสิ่งดีๆของบุคลเหล่านั้นมาปรับใช้กับตั้วเองได้อย่างสมบูรณ์เลยทีเดียว เพียงแต่ ว่าเราจะทำได้หรือไม่ อยู่แค่ "เริ่ม" ที่จะทำ และการรู้จักข้อดีของคนรอบข้าง แล้วเรากล้าจะพูดคุย คอยชื่นชมเขาต่อหน้า หรือคอยพูดถึงเขาแต่สิ่งดีๆก็ตาม เราเชื่อว่าสิ่งที่เราจะได้รับกลับคืนมาคือ ความจริงใจที่มีต่อกันระหว่างผู้ชมกับผู้ได้รับคำชม และตรงนี้เองคือความกล้าแสดง ถึงแม้บางครั้งเราจะยังไม่มีความกล้าพอ แต่ก็ไม่ใช่เรื่องน่าอาย และทำให้เรามีความรู้สึกดีๆต่อกันไม่น้อยเลย จนทำให้เรากล้าพูด กล้าชมกันอย่างเปิดอก รวมถึงเปิดใจให้มากขึ้น

วันศุกร์ที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

มุมมองที่เปลี่ยนไป

มีหลายต่อหลายคน ที่รู้จักตัวเองได้เพราะคนอื่นและค้นพบเส้นทางชีวิตของตัวเอง 
เพียงเพระคำพูดไม่กี่คำของใครบางคน อยู่ที่ว่า..เราเปิดใจรับฟังแล้วหรือยัง ?
.\m/ ^_^ \m/.


เมื่อวาน.. อจจะเป็นวันที่ไม่ดีสำหรับเรา
แต่ถ้าวันนี้.. เราค้นพบจุดยืนของตัวเอง
เราจะเห็น..มุมมองที่เปลี่ยนไป 


คือกำลังใจที่เราจะได้รับจากผู้คนรอบตัว
ขอแค่ความกล้า กล้า.. ที่จะรู้จักตัวเอง และผู้อื่นไปพร้อมๆกัน


ปล.ยินที่ที่ได้รู้จักทุกคนนะคะ